نوشته شده توسط : پزشک و درمان

عصب سه قلو صورت دو جفت عصب هستند که در دو طرف صورت قرار دارند که وظیفه انتقال حس از صورت به مغز را بر عهده دارند. درصورتی که عملکرد این عصب مختل شود فرد مبتلا به بیماری درد عصب سه قلوی صورت می‌شود.

درد عصب سه قلوی صورت چیست؟

نورالژی تری ژمینال یک درد مزمن است که بر عصب سه قلو که حس را از صورت به مغز منتقل می‌کند، تاثیر می‌گذارد. اگر شما نیز درد عصب سه قلو دارید، حتی اگر در حد تحریک خفیف صورت شما باشد (مانند زمانی که دندان‌هایتان را مسواک می‌زنید یا آرایش می کنید) ممکن است باعث ایجاد درد شدیدتری شود.

سردرد نورالژی عصب سه قلو در افراد ۵۰ سال به بالا در ابتدا ممکن است دچار حملات کوتاه و خفیف شود. اما نورالژی تری ژمینال می‌تواند پیشرفت کرده و منجر به دردهای مکرر طولانی‌تر و سوزناک شود.

سردرد عصب ۳ قلو در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد و احتمال بروز آن در افراد بالای ۵۰ سال بیشتر است. به دلیل وجود انواع مختلفی از درمان‌ها، ابتلا به درد عصب سه قلو لزوما به این معنی نیست که شما محکوم به تحمل درد تا پایان عمر هستید.

پزشک معمولا می تواند با استفاده از دارو، تزریق یا جراحی بطور موثر درد عصب سه قلو را برطرف کند. برای درمان درد عصب سه قلو بهتر است در صورت مشاهده علائم سریعا به بهترین متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود.

علت نورالژی تری ژمینال یا درد عصب سه قلو چیست؟

در نورالژی تری ژمینال که همچنین تیک دوولورو نامیده می‌شود، عملکرد عصب سه قلو مختل می‌شود. معمولا این بیماری، تماس بین یک رگ خونی طبیعی (که در این مورد، یک سرخرگ یا سیاهرگ است) و عصب سه قلو در پایه مغز شما است. این تماس منجر به فشار روی عصب شده و باعث ایجاد اختلال در عملکرد آن می‌شود.

بیماری درد عصب سه قلو می‌تواند به علت کهولت سن، ام اس یا اختلالی مشابه که در آن غلاف چربی محافظ عصب خاصی آسیب می‌بیند. نورالژی تریژمینال همچنین می‌تواند به دلیل فشار تومور بر عصب سه قلو باشد.

این بیماری در برخی از افراد ممکن است به علت ضایعه مغزی یا دیگر ناهنجاری‌های مغزی رخ دهد. در موارد دیگر، آسیب‌های جراحی، سکته یا ضربه به صورت، ممکن است باعث درد عصب سه قلو باشد.

درد عصب سه قلو

عوامل تحریک کننده زیادی ممکن است باعث شروع درد اعصاب سه قلو شوند که شامل موارد زیر است:

  • اصلاح صورت
  • دست زدن به صورت
  • غذا خوردن
  • نوشیدن
  • مسواک زدن
  • صحبت کردن
  • آرایش کردن صورت
  • برخورد باد به صورت
  • لبخند زدن
  • شستن صورت

برای درمان درد عصب سه قلو چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر در ناحیه صورت درد دارید، بخصوص دردهای طولانی یا مکرر یا دردی که با داروهای مسکن بدون نسخه آرام نمی‌شود، به پزشک مراجعه کنید.

علائم سردرد تری ژمینال ممکن است شامل یک یا تعداد بیشتری از الگوهای بیان شده در زیر باشد:

  • درد شدید، تیر کشنده یا سیخ زننده باشد که ممکن است حس یک شک الکتریکی به شما وارد شود.
  • حملات خود بخودی درد یا حملاتی که با کارهایی مثل تماس با صورت، جویدن، صحبت کردن یا مسواک زدن شروع می‌شوند.
  • یک دوره درد که از چند ثانیه تا چندین دقیقه طول می‌کشد.
  • چندین دوره درد که چند روز، هفته، ماه یا طولانی‌تر نیز طول می‌کشد.
  • بعضی از افراد دوره‌هایی را سپری می‌کنند که هیچ دردی ندارند.
  • درد مداوم و احساس سوزش که ممکن است قبل از اینکه درد به اسپاسم عصب سه قلو تبدیل شود، احساس کنید.
  • درد در نواحی که توسط عصب سه قلو حمایت می‌شود، مانند فک، دندان، لثه‌ها، لب‌ها یا در موارد کمتر چشم‌ها و پیشانی
  • در هر بار، درد در یک طرف صورت اتفاق می‌افتد، گرچه ممکن است در موارد نادر هر دو طرف صورت را شامل شود.
  • درد در یک نقطه متمرکز شده یا در یک ناحیه گسترده پخش می‌شود.
  • حملاتی که بطور مکرر اتفاق می‌افتد و با گذشت زمان شدیدتر می‌شود.

نحوه تشخیص بیماری درد عصب سه قلوی صورت

پزشک متخصص مغز و اعصاب عمدتا درد عصب سه قلو را براساس توصیف شما از درد تشخیص می‌دهد که شامل موارد زیر است:

  • نوع درد
  • محل درد
  • محرک‌های درد

نوع درد

درد مرتبط به عصب سه قلو، دردی ناگهانی، شک مانند و کوتاه است.

محل درد

بخشی از صورت شما که دچار درد می‌شود به دکتر نشان می‌دهد که این درد مرتبط به عصب سه قلو است یا خیر.

محرک‌های درد

دردهای مرتبط با نورالژی تریژمینال معمولاً با تحریک کوچکی در گونه مانند غذا خوردن، حرف زدن یا حتی تماس یک نسیم خنک ایجاد می‌شود.

آزمایش‌ برای تشخیص درد عصب سه قلو

پزشک ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص درد عصب سه قلو و علت زمینه‌ای مشکل شما درخواست دهد، که شامل موارد زیر است:

  • معاینه نورولوژیکی
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

معاینه نورولوژیکی

لمس کردن و آزمایش بخش‌هایی از صورت شما می تواند به پزشک کمک کند که محل دقیق درد را مشخص کند و اینکه کدام شاخه از عصب سه قلو دچار آسیب شده است. علاوه بر این تست‌های واکنشی نیز می تواند به پزشک برای تشخیص درد عصب صورت کمک کند که آیا علائم شما ناشی از تحت فشار قرار گرفتن عصب است یا دلیل دیگری دارد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

پزشک ممکن است درخواست اسکن MRI از سر شما بدهد تا اگر ام اس یا یک تومور باعث سردرد تری ژمینال است تشخیص داده شود.از این طریق پزشک می‌تواند ارتباط بین درد عصب سه قلو و ام اس و همچنین تومور عصب سه قلو را تشخیص دهد.

در برخی موارد، پزشک یک ماده رنگی به درون رگ‌های خونی تزریق می‌کند تا سیاهرگ و سرخرگ‌ها را ببیند و جریان خون را با ماده رنگی مشخص کند.

به طور کلی درد صورت شما ممکن است به علت شرایط مختلفی ایجاد شود، بنابراین یک تشخیص درست بسیار مهم است. پزشک ممکن است برای حذف دیگر علت‌های این درد، آزمایش های بیشتری نیز درخواست دهد.

روش‌های درمان درد صورت عصب سه قلو

درمان سردرد تری ژمینال معمولا با داروها شروع می‌شود و بعضی از افراد به درمان‌های بیشتری نیاز ندارند. با این حال، با گذشت زمان ممکن است در برخی افراد دارو تاثیر خود را برای درد از دست بدهد، یا دچار عوارض جانبی ناخوشایندی شوند.

برای این افراد، تزریق یا جراحی گزینه درمانی دیگری برای درمان درد عصب سه قلو خواهد بود. اگر علت درد شما مشکلاتی مانند بیماری ام اس باشد، پزشک این مشکلات زمینه‌ای را درمان خواهد کرد.

روشهای درمان درد عصب سه قلوی صورت شامل موارد زیر است:

  • درمان دارویی
  • جراحی

داروهای درد عصب سه قلو

پزشک برای درمان سردرد عصب ۳ قلو معمولا داروهایی را برای کاهش یا توقف سیگنال‌های درد که به مغز ارسال می‌شود، تجویز می‌کند. این داروها عبارتند از:

  • داروی ضد صرع
  • داروهای ضد اسپاسم
  • تزریق بوتاکس

داروی ضد صرع

پزشک داروهای کاربامازپین (تگرتل،کارباترول، و دیگر داروها) را برای درد عصب سه قلو تجویز می‌کند و این دارو در درمان این مشکل موثر بوده است. دیگر داروهای ضد صرع که ممکن است برای درمان سردرد نورالژی تری ژمینال استفاده شود شامل اگزکاربازپین (تریلپتال)، لاموتریژین (لامیکتال) و فنی توئین (دیلانتین،فنی تک) است.

سایر داروها مانند، کلونازپام(کلونوپین) و گاباپنتین(نورونتین،گرالیس) نیز ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد. اگر داروهای ضد صرعی که استفاده می‌کنید تاثیر خود را از دست داده‌اند، پزشک ممکن است دوز دارو را افزایش دهد یا از نوع دیگری از دارو استفاده کند.

عوارض جانبی داروهای ضد صرع شامل، سرگیجه، گیجی، خواب آلودگی و حالت تهوع باشد. همچنین کاربامازپین می‌تواند واکنش دارویی جدی در بعضی افراد، معمولا افرادی از نژاد آسیایی ایجاد کند، بنابراین قبل از شروع مصرف داروی کاربامازپین آزمایش ژنتیک انجام می‌شود.

داروهای ضد اسپاسم

داروهای شل کننده عضله مانند باکلوفن (گابلوفن،لیورسال) ممکن است به تنهایی یا همراه با کاربامازپین تجویز شود. عوارض جانبی ممکن است شامل گیجی، حالت تهوع و خواب آلودگی باشد.

تزریق بوتاکس

مطالعات اندکی نشان داده‌اند که تزریق سم بوبولونیوم A (بوتاکس) ممکن است باعث کاهش درد عصب سه قلو در افرادی شود که داروها دیگر تاثیری بر آنها ندارند. با این حال، برای اینکه این درمان به طور گسترده برای رفع این بیماری مورد استفاده قرار بگیرد به تحقیقات بیشتری نیاز است.

درمان درد عصب سه قلو از طریق جراحی

گزینه‌های درمانی جراحی برای درد عصب سه قلو شامل موارد زیر است:

  • جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن (MVD)
  • رادیوجراحی استریوتاکتیک مغزی (چاقوی گاما)
  • جراحی ریزوتومی

جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن (MVD)

این عمل شامل جابجایی یا برداشتن رگ‌های خونی است که در تماس با ریشه عصب سه قلو هستند و برای توقف عملکرد نامناسب عصب به کار می رود. در جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن، پزشک یک برش در پشت گوش در سمتی از صورت که درد دارید ایجاد می کند.

سپس جراح توسط یک سوراخ کوچک در جمجمه، همه رگ‌های خونی که در تماس با عصب سه قلو هستند را از عصب دور می کند و یک لایه نرم بین عصب و رگ‌های خونی قرار می دهد.

اگر یک رگ به عصب فشار وارد کند، جراح ممکن است رگ را خارج کند. پزشک همچنین می‌تواند در این عمل اگر رگ‌های خونی به عصب فشار وارد نمی‌کنند، بخشی ازعصب سه قلو (نورکتومی) را بریده و حذف کند.

جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن می تواند در بیشتر اوقات بطور موفقیت آمیزی درد را کاهش داده یا رفع کند، اما درد در برخی از افراد می تواند دوباره تکرار شود.

جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن خطراتی دارد که شامل کاهش شنوایی، بی‌حسی صورت، سکته مغزی یا عوارض دیگر است. بیشتر افرادی که این عمل را انجام می دهند، بعد از عمل بی حسی صورت نداشتند.

رادیو جراحی استریوتاکتیک مغزی (چاقوی گاما)

در این عمل، جراح یک دوز متمرکز اشعه را به ریشه عصب سه قلو هدایت می‌کند. این عمل از اشعه استفاده می‌کند تا به عصب سه قلو آسیب زده و درد را کاهش و از بین ببرد.

تسکین درد به تدریج اتفاق افتاده و حدود یک ماه زمان نیاز دارد. رادیو جراحی استریوتاکتیک مغزی در اکثر افراد در رفع درد موفق بوده است. اگر درد دوباره شروع شود، این عمل می تواند تکرار شود. از عوارض این عمل بی‌حسی صورت است.

جراحی ریزوتومی

در جراحی ریزوتومی، جراح برای کاهش درد، بافت‌های عصب را از بین می‌برد و این کار منجر به مقداری بی‌حسی در صورت می‌شود. انواع عمل ریزوتومی عبارتند از:

  • تزریق گلیسرول
  • فشرده سازی بالن
  • رادیوفرکانس حراراتی ضایعات
تزریق گلیسرول

در طول این عمل، پزشک سوزنی را از طریق صورت در سوراخی در پایه جمجمه وارد می‌کند. پزشک سوزن را به سمت پایه اصلی عصب سه قلو، کیسه کوچکی از مایع نخاعی که غده عصب سه قلو را احاطه کرده (جایی که عصب سه قلو به سه شاخه تقسیم می شود) و ریشه آن هدایت می‌کند.

سپس پزشک مقدار کمی از گلیسرول استریل را تزریق می‌کند که به عصب سه قلو آسیب وارد کرده و سیگنال‌های درد را قطع می‌کند.

این عمل اغلب درد را تسکین می دهد. با این وجود، بعضی از بیماران دوباره بازگشت درد را تجربه می کنند و بسیاری دیگر بی حسی و احساس سوزش خواهند داشت.

فشرده سازی بالن

در فشرده سازی بالن، پزشک یک سورن تو خالی را از طریق صورت وارد کرده و آن را به سمت بخشی از عصب سه قلو که به سمت پایه جمجمه شما می‌رود، هدایت می کند.

سپس پزشک یک لوله (کاتتر) نازک و انعطاف‌پذیر را که بالنی به انتهای آن متصل شده از طریق سوزن وارد می کند. پزشک بالن را با فشار کافی باد می‌کند تا به عصب سه قلو آسیب بزند و سیگنال‌های درد را متوقف کند.

فشرده سازی بالن در بیشتر افراد حداقل برای مدت کوتاهی در کنترل درد موفق است. بسیاری از بیماران که تحت این عمل قرار می‌گیرند بی‌حسی موقت صورت را خواهند داشت.

رادیوفرکانس حراراتی ضایعات

این عمل بطور انتخابی بافت‌های عصب مرتبط با درد را از بین می‌برد. در حالی که به شما داروی بیهوشی تزریق شده، جراح یک سوزن توخالی را از طریق صورت وارد کرده و آن را به سمت بخشی از عصب سه قلو هدایت می‌کند که به سوراخی در پایه جمجمه شما می‌رسد.

هنگامی که سوزن در محل مورد نظر قرار گرفت، جراح شما را از حالت بیهوشی خارج می‌کند. جراح یک الکترود را از طریق سوزن وارد می‌کند و یک جریان الکتریکی خفیفی را از طریق نوک الکترود به بدن وارد می‌کند و از شما می‌پرسد که چه زمان و در کدام قسمت سوزش را احساس می‌کنید.

وقتی که جراح مغز و اعصاب قسمتی از عصب را که باعث ایجاد درد می‌شود پیدا می‌کند، شما به حالت بیهوشی برمی‌گردید. سپس الکترود گرم شده تا زمانی که بافت‌های عصب را از بین ببرد و به آن ناحیه آسیب (جراحت) وارد کند.

اگر درد شما برطرف نشد، پزشک ممکن است جراحت بیشتری را به عصب وارد کند. پس از عمل رادیوفرکانسی حرارتی ضایعات، معمولا بی‌حسی موقتی در صورت ایجاد می‌شود. سه تا چهار سال بعد، ممکن است درد بازگردد.

درمان‌های جایگزین درد عصب سه قلو

درمان‌های جایگزین برای درد عصب سه قلو معمولا به اندازه داروها یا عمل‌های جراحی مورد مطالعه و بررسی کامل قرار نگرفته‌اند. بنابراین اغلب، شواهد اندکی برای حمایت از این روش ها وجود دارد.

با این وجود تعدادی از افراد با درمان‌هایی مانند طب سوزنی، بیوفیدبک، درمان دستی و ویتامین درمانی با مواد مغذی بهبود یافته‌اند.حتما قبل از بکارگیری هر کدام از روش‌های درمانی جایگزین، با پزشک مشورت کنید، چرا که ممکن است با دیگر روش‌های درمانی شما تداخل داشته باشد.

مقابله و حمایت در برابر بیماری درد عصب سه قلو

زندگی با وجود درد عصب سه قلو می تواند بسیار سخت باشد. این اختلال ممکن است بر ارتباط شما با دوستان و خانواده، بهره‌وری شما در محل کار و کیفیت کلی زندگی‌تان تاثیرگذار باشد.

ممکن است بودن در یک گروه حمایتگر برای دلگرمی و درک شما از این شرایط مفید باشد. اعضای گروه اغلب در مورد آخرین روش‌های درمانی اطلاعاتی دارند و تمایل دارند که اطلاعات شان را با دیگران به اشتراک بگذارند.

اگر علاقه مند به شرکت در این گروه ها باشید، پزشک می تواند گروهی را که در نزدیکی محل زندگی شما باشد، پیشنهاد دهد.

آمادگی برای ملاقات با پزشک متخصص در زمینه درد عصب سه قلو

اگر علائمی شبیه به سردرد نورالژی تری ژمینال دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. بعد از ملاقات اولیه، ممکن است که به یک پزشک متخصص در تشخیص و درمان بیماری های مغز و سیستم عصبی ارجاع داده شوید.

شما چه سوالاتی باید از پزشک بپرسید؟

برای آمادگی جهت مراجعه به متخصص باید موارد زیر را انجام داد:

  1. هر علائمی که دارید را یادداشت کنید، و اینکه این علائم چه مدت طول می کشد.
  2. محرک‌های درد را مشخص کنید، که باعث حملات دردناک صورت شما می‌شود.
  3. اطلاعات پزشکی مهم را لیست کنید، مانند هر مشکلی دیگری که دارید و تحت درمان هستید و نام هر دارو، ویتامین یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید.
  4. در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا یک دوست را همراه خود ببرید. کسی که همراه شما باشد ممکن است چیزی را که شما فراموش کرده‌اید به خاطر داشته باشد و یادآوری کند.
  5. سوالاتی که باید در جلسه ملاقات از پزشک بپرسید را از قبل یادداشت کنید.
  6. از قبل لیستی از سوالات را آماده کنید که می تواند به استفاده مفید از زمان شما در مطب پزشک کمک کند.

در مورد احتمال وجود درد عصب سه قلو، بعضی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

  • علت احتمالی درد چیست؟
  • آیا به آزمایشات تشخیصی نیاز دارم؟
  • چه روش درمانی پیشنهاد می کنید؟
  • اگر دارویی را پیشنهاد می کنید، عوارض جانبی آن چیست؟
  • آیا درمان باید تا پایان عمر ادامه داشته باشد؟
  • آیا با این درمان علائم من برطرف خواهد شد؟
  • آیا به عمل جراحی عصب سه قلو نیاز است؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک آماده کرده اید، در مورد مسائلی که در طول جلسه درمانی برایتان مبهم است و متوجه آن نمی‌شوید حتما سوال بپرسد.

پزشک در جلسه ملاقات چه کاری انجام خواهد داد؟

پزشک احتمالا سوالاتی از شما خواهد پرسید. اگر برای پاسخ دادن به این سوالات آماده باشید، زمان بیشتری در اختیار خواهید داشت تا در مورد مسائل دیگر با پزشک صحبت کنید.

پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:

  • چه علائمی دارید و در کدام ناحیه اتفاق می افتد؟
  • اولین بار چه زمانی این علائم شروع شد؟
  • آیا با گذشت زمان علائم شما بدتر شده است؟
  • هر از چه مدت صورت شما درد دارد، و آیا توجه کرده اید که چیزی باعث شروع درد صورت شما می‌شود؟
  • معمولا یک حمله درد صورت چه مدت طول می‌کشد؟
  • چقدر این علائم بر کیفیت زندگی شما تاًثیر می‌گذارد؟
  • آیا تا به حال جراحی دندان یا جراحی روی صورت یا نزدیک به صورت مانند جراحی سینوس داشته‌اید؟
  • آیا به صورت تان ضربه وارد شده است مانند یک آسیب یا تصادف که بر صورت اثر بگذارد؟
  • آیا تاکنون روش درمانی را برای کاهش درد صورت امتحان کرده اید؟ آیا این درمان ها مؤثر بوده اند؟
  • عوارض جانبی این درمان‌ها چه بوده است؟


:: برچسب‌ها: درمان , درد عصب , سه قلوی , صورت , سر ,
:: بازدید از این مطلب : 57
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 10 خرداد 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : پزشک و درمان

علت وزوز گوش یا سوت کشیدن سر چیست؟

وزوز گوش که به آن زنگ گوش و یا سوت کشیدن گوش نیز می‌گویند، یک صدای بدون منشا خارجی است که در گوش ایجاد می‌شود. فردی که دچار سوت کشیدن سر می‌شود معمولا صداهایی مانند خش‌خش، وزوز، جیرجیر یا سوت یا صداهای دیگر در گوش خود می‌شنود.

این صداها ممکن است با وقفه یا به صورت مداوم باشند و میزان بلندی آن در افراد مختلف متفاوت است. معمولا در مواقعی که اطراف فرد ساکت است یا زمانی که فرد می‌خواهد بخوابد، وزوز گوش آزاردهنده خواهد بود. در موارد نادری صدای وزوز گوش با تپش قلب هماهنگ است.

این صدا بیش از همه زمانی آزاردهنده است که اطراف شخص ساکت است و یا شخص تلاش دارد که شب هنگام بخوابد. معمولا بسیاری از افراد سوت کشیدن گوش را بعد از قرارگیری در معرض صداهای بسیار بلند تجربه کرده‌اند.

آیا وزوز گوش خطرناک است؟

وزوز گوش بیماری نیست بلکه علامت بیماری زمینه‌ای مانند از دست دادن شنوایی به خاطر کهولت سن، آسیب گوش یا اختلال سیستم گردش محسوب می‌شود. به همین دلیل درمان وزوز گوش به صورت منفرد برای هر فرد با فرد دیگر متفاوت است و وابسته به بیماری‌های زمینه‌ای اوست.

به منظور پیدا کردن علت سوت کشیدن گوش در فرد، پزشک در ابتدا گوش‌های شخص را معاینه می‌کند تا ببیند آیا زنگ گوش ناشی از یک مشکل ابتدایی در گوش است یا خیر. برای مثال ممکن است صدا دادن گوش به‌خاطر عفونت گوش یا تجمع جرم گوش باشد. در این موارد، درمان سوت کشیدن گوش به‌راحتی با رفع مشکل در گوش حاصل خواهد شد.

علاوه بر این ممکن است پزشک از شما تست شنوایی بگیرد تا مشخص شود آیا فرد شنوایی کامل دارید یا خیر.

در صورتی که سوت گوش ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، لازم است در ابتدا این بیماری تشخیص داده شود و اقدامات لازم جهت درمان آن انجام شود. مثلا اگر سوت ممتد گوش ناشی از شنیدن صداهای بسیار بلند باشد و بعد از درمان‌های اولیه بهبود پیدا نکند، پزشک می‌تواند روش‌های درمانی مختلفی برای درمان زنگ زدن گوش پیشنهاد دهد.

لازم به ذکر است که در برخی از موارد سوت کشیدن گوش بدون هیچ درمانی و به طور خود به خودی بهبود پیدا می‌کند. البته صرف نظر از علت وزوز گوش ممکن است در برخی موارد خاص مشکل به طور کامل درمان نشود و لازم باشد فرد به یک پزشک متخصص مراجعه کند.

انواع وزوز گوش

هر کدام از انواع وزوز گوش دارای علائم مختلفی بوده و صدای متفاوتی ایجاد می‌کنند. بر این اساس انواع سوت گوش عبارت است از:

  • وزوز گوش ذهنی
  • وزوز با صدای تق‌تق یا ضربی (تپنده)
  • وزوز واقعی و بیرونی

وزوز گوش ذهنی

وزوز گوش ذهنی شایع ترین نوع سوت کشیدن گوش به شمار می‌رود. در این حالت بیمار صدایی در سر خود می‌شنود.

وزوز با صدای تق‌تق یا ضربی (تپنده)

در این حالت صدای زنگ گوش شبیه صدی ضربه یا صدای تپش است که در مواردی با صدای تپش قلب هماهنگ می‌شود.

وزوز واقعی و بیرونی

این مورد چندان شایع نیست. در این حالت ممکن است پزشک نیز در صورت دقت کردن، صدایی از گوش بیمار بشنود.

علت وزوز گوش

همانطور که بیان شد، وزوز گوش یک بیماری نیست بلکه یکی از علائمی است که نشان‌دهنده وجود مشکل و بیماری دیگری در مغز یا شنوایی می‌باشد.

از جمله دلایل سوت کشیدن گوش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • از دست دادن شنوایی
  • آسیب‌ دیدگی گوش
  • قرارگیری در معرض صداهای بسیار بلند
  • عوارض دارویی
  • بیماری منیر گوش
  • نوروم آکوستیک

سوت کشیدن گوش و از دست دادن شنوایی

احتمالا شایع ترین دلیل وزوز گوش از دست دادن بخشی از شنوایی است. با بالا رفتن سن یا بر اثر وارد شدن آسیبی به گوش (بر اثر صدا، دارو، مواد شیمیایی و ..) ممکن است بخشی از گوش که موجب شنوایی ما می‌شود (حلزون گوش) آسیب ببیند.

طبق نتایج تحقیقاتی که تاکنون انجام شده، احتمالا حلزون گوش دیگر نمی‌تواند سیگنال‌های عادی و نرمال را به مغز بفرستد و درنتیجه مغز دچار سردرگمی در تجزیه این سیگنال‌ها شده و خودش سیگنال‌هایی را تولید می‌کند تا آن را جایگزین کند.

این سیگنال‌ها به‌صورت صدای سوت در گوش شنیده می‌شوند. هرچیزی مانند عفونت یا جرم گوش که موجب کاهش شنوایی شود، صدای سوت گوش را نیز شدت می‌بخشد.

سوت کشیدن گوش به دلیل آسیب گوش

در صورتی که وزوز گوش ناشی از آسیب‌دیدگی گوش باشد، معمولا صدا در هر دو گوش شنیده می‌شود چرا که معمولا هر دو گوش در معرض صداهای بلند، دارو یا دیگر شرایط محیطی قرار می‌گیرند.

وزوز گوش ناشی از قرارگیری در معرض صدای بلند

قرارگیری در معرض صداهای بلند یکی از علل بسیار شایع اختلال زنگ گوش است که معمولا به شنوایی فرد نیز صدمه می‌زند.

متاسفانه بسیاری از افراد اصلا در مورد اثرات مضر صداهای بسیار بلند که ناشی از آتش‌بازی، موسیقی بلند و موارد مانند آن است، آگاه نیستند و اطلاعی در این باره ندارند.

وزوز گوش ناشی از عوارض دارویی

مصرف بیش‌ازحد داروهایی مانند آسپرین، آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدو کدئین می‌تواند موجب وزوز گوش شود. به طور کلی سوت گوش از عوارض جانبی بیش از ۲۰۰ نوع داروی مختلف است.

سوت کشیدن گوش به دلیل بیماری منیر گوش

علت وزوز گوش و سرگیجه ممکن است به دلیل بیماری منیر گوش باشد. علائم این بیماری عبارتند از سرگیجه، وزوز گوش، احساس پُربودن و گرفتگی گوش و از دست دادن شنوایی برای چند ساعت.

این بیماری بر اثر مشکلی در خود گوش ایجاد می‌شود و سوت کشیدن گوش صرفا از علائم این بیماری است.

وزوز در گوش در اثر نوروم آکوستیک

این مورد یکی از علل وزوز گوش به شمار می‌رود که معمولا نادر است. نوروم آکوستیک منجر به سوت کشیدن گوش و تومور مغزی می‌شود.

نوروم آکوستیک نوعی تومور مغزی است که بر روی عصب‌های شنوایی رشد می‌کند و می‌تواند موجب سوت کشیدن گوش و سردرد شود.

تفاوت وزوز گوش ناشی از این بیماری با سایر انواع سوت کشیدن گوش در این است که این بیماری معمولا موجب بروز علائم تنها در یک گوش می‌شود (مثلا وزوز گوش چپ یا راست) در حالی که علل دیگر وزوز گوش که موجب ناشنوایی نیز می‌شوند، در هر دو گوش علائم ایجاد می‌کنند.

علت وزوز گوش پالسی و تپنده

این مشکل معمولا مربوط به جریان خون در رگ‌های سالم یا ناسالم اطراف گوش است.

علت وزوز گوش تپشی می‌تواند ناشی از عوامل زیر باشد:

  • بارداری
  • کم‌خونی
  • پرکاری تیروئید
  • تشکیل تومور مغزی که رگ‌های اطراف گوش را درگیر کند
  • افزایش فشار مغز که در این حالت فشار مایع اطراف مغز در جمجمه زیاد می‌شود

تشخیص وزوز گوش

ارزیابی‌های اولیه برای تشخیص علت سوت کشیدن گوش در فرد، شامل گرفتن سوابق پزشکی، انجام معاینات فیزیکی و معاینه کامل سر و گردن و از جمله تمامی عصب‌های این ناحیه می‌شود. همچنین لازم است تست شنوایی سنجی کامل انجام شود.

بسته به نوع وزوز گوش و صدایی که در گوش شنیده می‌شود، ممکن است نوعی شنوایی سنجی مخصوص با نام ABR (پاسخ‌دهی شنوایی ساقه مغز) یا اسکن‌های مغزی مانند سی تی اسکن یا ام آر آی انجام شوند.

در برخی از موارد، ممکن است لازم باشد که فشار خون بیمار اندازه‌گیری شود و یا آزمایش خون برای بررسی عملکرد غده تیروئید تجویز شود. در موارد بسیار نادری، ممکن است تستی برای بررسی فشار مایع مغزی نخاعی در جمجمه و کانال نخاعی انجام شود.

تشخیص وزوز گوش

درمان وزوز یا سوت کشیدن گوش

برای درمان سوت کشیدن گوش می‌توان روش‌های مختلفی پیشنهاد داد. برخی از روش های درمان سوت کشیدن گوش عبارت است از:

  • دارو درمانی
  • دستگاه پوشش‌دهنده صدا
  • بازآموزی صدای گوش (TRT)
  • خارج کردن جرم گوش
  • جراحی
  • درمان مشکلات دندانی
  • درمان خانگی وزوز گوش
  • نوروفیدبک تراپی

درمان دارویی سوت کشیدن گوش

تاکنون داروهای بسیاری برای درمان صدای گوش مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در برخی موارد، مصرف دوز پایین داروهای ضد اضطراب مانند والیوم یا داروهای ضدافسردگی می‌تواند در کاهش وزوز و سوت کشیدن گوش موثر باشد.

استفاده از استروئید موضعی در گوش میانی همراه با مصرف داروی ضد اضطراب به نام آلپرازولام نیز در برخی بیماران موثر بوده است.

درمان زنگ گوش با استفاده دستگاه پوشش دهنده صدا

برای درمان سوت گوش در برخی از بیماران، از دستگاه‌های پوشش‌دهنده صدا استفاده می‌شود که مشابه با سمعک هستند و داخل گوش قرار می‌گیرند.

این دستگاه‌ها صدایی تولید می‌کنند که از صدای نویزی که بیمار در گوش خود می‌شنود، مطلوب‌تر است. دستگاهی که اخیرا تولید شده است، یک دستگاه دو منظوره است که به طور همزمان، سمعک و پوشش‌دهنده صدا است.

درمان مشکل وزوز گوش از طریق بازآموزی صدای گوش (TRT)

بازآموزی صدای گوش به توانایی طبیعی مغز برای وفق دادن خود به یک سیگنال بستگی دارد. مغز باید این سیگنال را در سطح ناخودآگاه فیلتر کند تا در سطح ادراک آگاهانه قرار نگیرد.

سازگاری مغز با این سیگنال به هیچ تلاش آگاهانه‌ای نیاز ندارد. مغز افراد معمولا با بسیاری از صداها سازگاری پیدا می‌کند مانند صدای تهویه هوا، فن کامپیوتر و باران ملایم.

چیزی که در تمامی این صداها مشترک است این است که این صداها برای فرد اهمیتی ندارند و بنابراین به عنوان صدای بلند شناسایی نمی‌شوند.

این فرم از درمان وزوز گوش بین ۱۲ تا ۲۴ ماه طول می‌کشد؛ اما بر اساس تجربیات به دست آمده، بسیار موفقیت‌آمیز است.

خارج کردن جرم گوش

اگر علت وزوز گوش تجمع جرم زیاد در گوش باشد، پزشک با استفاده از ساکشن یا پاشیدن آب در گوش و با استفاده از کورت، جرم‌ها را از درون گوش بیرون می‌کشد.

در صورتی که بیمار دچار عفونت گوش شده باشد، قطره درمان وزوز گوش حاوی هیدروکورتیزون برای او تجویز می‌شود تا خارش گوش او کم شود و همچنین برای رفع عفونت، داروی آنتی‌بیوتیک خوراکی تجویز می‌شود.

درمان سوت کشیدن گوش با استفاده از جراحی

در موارد نادری ممکن است برای درمان صدا دادن گوش نیاز به جراحی باشد. این در صورتی است که علت وزوز و سوت کشیدن گوش در فرد کیست یا تومور یا رسوبات کلسیمی استخوان گوش باشد.

درمان مشکلات دندانی فرد دارای مشکل وزوز گوش

برخی از متخصصین معتقدند که مشکلات مفصل فکی نیز می‌تواند موجب وزوز گوش شود. مفصل فک جایی است که استخوان فک به استخوان سر متصل می‌شود و این مفصل درست در جلوی گوش قرار دارد.

این متخصصین معتقدند که درمان مشکل فکی توسط متخصص دندانپزشک می‌تواند مشکل سوت کشیدن را برطرف کند، چرا که عضلات و عصب‌های فک ارتباط بسیار نزدیکی با گوش دارند.

درمان خانگی سوت کشیدن گوش

یکی از روش‌هایی که برای التیام وزوز گوش پیشنهاد می‌شود، جویدن آدامس است. هنگامی که آدامس می جوید، به عضلات دهلیز کمک می کند تا سوت کشیدن سر ظاهر نشود.

علاوه بر این، در طول جویدن، غدد بزاق بیشتر ترشح می شود، که می‌تواند در درمان برخی از انواع وزوز گوش موثر باشد.

لازم به ذکر است که درمان وزوز گوش با استفاده از آدامس یک درمان ساده خانگی است و نباید جایگزین روش‌های درمانی دیگر و یا مراجعه به پزشک شود. سوت کشیدن گوش آزاردهنده گوش باید حتما توسط پزشک متخصص بررسی شود.

پیشگیری از بیماری

یکی از راه‌های پیشگیری از پیشرفت سوت کشیدن گوش و کم شدن شنوایی، اجتناب از قرارگیری در معرض صداهای بسیار بلند است.

برای پیشگیری از آسیب شنوایی پیشنهاد می‌شود که:

  • در محیط‌های پر سر و صدا از محافظ گوش استفاده کنید.
  • موسیقی خود را با صدای متوسط گوش کنید.

بهبود سلامتی بدن نمی‌تواند تاثیری در درمان وزوز گوش داشته باشد، اما سلامت کلی فرد قطعا شدت وزوز و سوت کشیدن گوش را کمتر می‌کند و موجب می‌شود فرد احساس فیزیکی و روحی بهتری داشته باشد.

ورزش کردن، داشتن رژیم غذایی سالم، داشتن عادات خواب صحیح، سیگار نکشیدن، انجام فعالیت‌ها و تفریحات سالم و کنترل استرس همگی به داشتن سلامتی بیشتر کمک می‌کنند.



:: برچسب‌ها: سوت کشیدن , سر , نحوه , درمان , وزوز , گوش ,
:: بازدید از این مطلب : 59
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 10 خرداد 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : پزشک و درمان

خونریزی مغزی یکی از موارد شایع در تصادفات است که به دلیل وارد شدن جراحت به سر ایجاد می‌شود.

خونریزی مغزی چیست؟

خونریزی مغزی به تجمع خون در درون جمجمه گفته می‌شود. معمولا پاره‌ شدن یک سرخرگ در درون مغز یا ضربه ناشی از تصادفات یا افتادن بیمار باعث خونریزی در مغز می‌شود و خون درون بافت مغز یا جمجمه جمع می‌شود.

اگرچه برخی از جراحاتی که به سر وارد می‌شود مانند مواردی که باعث کاهش هوشیاری می‌شود خفیف است، خون ریزی مغزی زندگی بیمار را تهدید می‌کند. خونریزی در مغز باید فورا درمان شود. گاهی انجام عمل جراحی برای خارج کردن خون از جمجمه ضرروی است و درمان آن به محل خونریزی و میزان آسیب بستگی دارد.

آیا خونریزی مغزی باعث مرگ میشود؟

خونریزی مغزی زندگی بیمار را تهدید می‌کند؛ بنابراین بیمار باید به نورولوژیست (متخصص مغز و اعصاب) مراجعه کند یا فورا به بخش اورژانس منتقل شود. پزشک می‌تواند براساس علائم بیمار، آن بخش از مغز که دچار خونریزی شده است را تشخیص دهد.

درمان خونریزی در مغز به محل خونریزی، علت خونریزی و وسعت آن بستگی دارد. گاهی برای کاهش تورم و پیشگیری از خونریزی انجام عمل جراحی ضروری است.

همچنین پزشک برخی از داروهای خاص را تجویز می‌کند که شامل مسکن، کورتیکواستروئید، داروهای ادرارآور برای کاهش تورم و داروهای ضدتشنج برای کنترل تشنج است.

انواع خونریزی مغزی

انواع خونریزی های مغزی به سه دسته تقسیم می‌شود:

  1. خونریزی ساب دورال
  2. خونریزی اپیدورال
  3. خونریزی داخل مغز

خونریزی مغزی و لخته شدن خون در سر

خونریزی ساب دورال

خونریزی ساب دورال هنگامی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی، معمولا سیاهرگ‌ها، بین مغز و سه لایه غشای پوشاننده مغز پاره شوند. نشت خون باعث خونریزی و ایجاد فشار بر بافت مغز می‌شود. افزایش میزان خونریزی می‌تواند باعث کاهش تدریجی هوشیاری و مرگ بیمار شود.

خونریزی اپیدورال مغزی

خونریزی اپیدورال زمانی رخ می‌دهد که یک رگ خونی، معمولا سرخرگ، بین سطح خارجی غشای پوشانند‌ه مغز و جمجمه پاره شود. سپس خون بین این دو لایه نشت می‌کند و توده‌ای را تشکیل می‌دهد که باعث فشار بر بافت مغز می‌شود.

خونریزی مغزی در اثر تصادف معمولا از نوع خونریزی اپی دورال است.

تعدادی از افرادی که دچار خونریزی اپیدورال می‌شوند، هوشیاری خود را از دست نمی‌دهند؛ اما اکثر افراد از لحظه ضربه دچار خواب آلودگی می‌شوند یا به کما می‌روند. درصورتی‌که درمان مناسبی برای خونریزی اپی دورال که بر سرخرگ تاثیر گذاشته ‌است صورت نگیرد، منجر به مرگ بیمار می‌شود.

خونریزی داخل مغز

خونریزی داخل مغز زمانی رخ می‌دهد که خون داخل بافت مغز جمع شود. برخی از بیماری‌ها نیز می‌توانند باعث نشت خون به درون مغز شده و منجر به خونریزی داخلی مغز شوند.

ازجمله عوامل خونریزی در داخل مغز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ضربه به سر
  • پارگی آنوریسم
  • بد شکلی عروق
  • فشارخون بالا
  • تومور مغزی

لخته خون در سر

علت خونریزی مغزی چیست؟

شایع‌ترین دلیل خونریزی مغزی ضربه به سر است که معمولا به تصادف با موتور یا دوچرخه مربوط است. علاوه بر این افتادن از ارتفاع، آسیب‌های ناشی از ورزش و آسیب‌هایی ناشی از نزاع و دعوا است نیز منجر به خونری زی مغزی می‌شوند.

اگر بیمار مسن باشد به‌ویژه اگر از داروهای ضد انعقاد خون یا داروهای ضد پلاکت خون استفاده کند، مانند آسیپرین؛ حتی ضربه‌ی خفیف به سر می‌تواند باعث خونریزی شود.

توجه به این نکته ضرروری است که افرادی که حتی زخم‌های باز، کبودی و سایر آسیب‌های قابل مشاهده نداشته‌ باشند نیز ممکن است دچار خونریزی در مغز شده باشند.

علائم خونریزی مغزی و لخته خون در سر

برخی از بیماران پس از ضربه به سر، علائم و نشانه های خونریزی مغزی را نشان می‌دهند. اما گاهی ممکن است این علائم پس از چند هفته یا زمانی طولانی‌تر بروز کنند.

پس از ضربه به سر ممکن‌ است حال عمومی بیمار خوب باشد. اما با گذشت زمان، فشار وارده بر مغز بیمار افزایش می‌یابد و باعث بروز همه علائم زیر یا برخی از آن‌ها می‌شود:

  • افزایش سردرد
  • استفراغ
  • خواب‌آلودگی و از دست دادن تدریجی هوشیاری
  • سرگیجه و چرخیدن اتاق دور سر
  • احساس گیجی
  • برابر نبودن اندازه‌ی مردمک‌ها
  • مشکل در صحبت کردن

با افزایش تجمع خون در مغز بیمار یا فضای بین مغز و جمجمه، سایر علائم و نشانه‌ها بروز می‌کنند. این علائم عبارتند از:

  • بی‌حالی
  • تشنج
  • از دست‌دادن هوشیاری

تشخیص خونریزی مغزی چگونه است؟

تشخیص خونریزی در مغز می‌تواند برای پزشک دشوار باشد؛ زیرا افرادی که دچار ضربه به سر می‌شوند معمولا خوب به‌نظر می‌رسند. با این‌حال، پزشکان فرض را بر این می‌گذارند که پس از ضربه به سر، خون ریزی مغزی رخ داده است و بر این اساس اقدامات لازم را انجام می‌دهند.

اگر بیمار به‌تدریج هوشیاری خود را از دست‌دهد فرض بر این است که دچار خونریزی مغزی شده است مگر آن‌که خلافش ثابت شود. عکس‌برداری، بهترین روش برای تعیین محل و اندازه خونریزی است.

تشخیص خونریزی و لخته خون در مغز

روشهای شتخیص خونریزی مغزی شامل موارد زیر است:

  • سی‌تی اسکن
  • ام آر آی
  • آنژیوگرافی

سی‌تی اسکن

در این روش از اشعه ایکس که به یک کامپیوتر متصل است برای عکس‌برداری دقیق از مغز بیمار استفاده می‌شود. بیمار روی یک میز متحرک دراز می‌کشد و به درون حفره‌ای که شبیه دونات است هدایت می‌شود. سی‌تی اسکن، متداول‌ترین روش برای تشخیص خونریزی داخل مغز است.

ام آر آی

تصویربرداری به کمک ام آر آی با استفاده از امواج رادیویی و امواج مغناطیسی انجام می‌شود. در هنگام تصویربرداری از مغز، بیمار روی یک میز متحرک دراز می‌کشد و به‌سمت یک محفظه سربسته هدایت می‌شود. معمولا بیش‌تر از سی تی اسکن برای تشخیص خونریزی مغزی استفاده می‌شود؛ زیرا تصویربرداری به کمک ام آر آی زمان‌بر است و دستگاه ام آر آی در همه اماکن وجود ندارد.

آنژیوگرافی

اگر پزشک درخصوص تجمع خون در یکی از رگ‌های مغز یا سایر مشکلات مربوط به رگ‌های خونی نگران باشد، انجام آنژیوگرافی برای ارائه اطلاعات مدنظر ضروری خواهد بود. در این روش از اشعه ایکس برای تصویربرداری از جریان خون در رگ‌های خونی مغز استفاده می‌شود.

نحوه درمان خونریزی مغزی و لخته شدن خون در سر

درصورتی‌که اندازه خونریزی کوچک باشد و هیچ‌گونه علامت و نشانه‌ای نداشته باشد، نیازی به برطرف کردن آن‌ها نیست. اما از آن‌جایی که طی چند روز یا چند هفته بعد از ضربه، علائم نمایان و یا بدتر می‌شوند، باید بیمار به ‌لحاظ تغییرات نورولوژیکی تحت‌نظر باشد و فشار داخلی مغز او سنجیده‌ شود و سی تی اسکن سر برای او تکرارشود.

در صورت درمان خونریزی مغزی با دارو اگر به بیمار داروهای رقیق‌کننده‌ی خون، مانند وارفارین، داده شود، باید برای تغییر تاثیرات دارو و کاهش ریسک خونریزی بیش‌تر او را تحت نظر قرار داد. دادن پلاسمای تازه منجمد و ویتامین k به بیمار از گزینه‌هایی است که پزشک از آن بهره می‌گیرد.

جراحی خونریزی مغزی

گاهی برای درمان خونریزی مغزی انجام عمل جراحی ضروری است. عمل جراحی به نوع خونریزی بیمار بستگی دارد. گزینه‌های موجود برای جراحی بیمار به شرح زیر می‌باشند:

  • تخلیه مایعات
  • برداشتن جمجمه

عمل جراحی خون ریزی مغزی

تخلیه مایعات

اگر خون در یک نقطه متمرکز باشد و کمی لخته شده‌ باشد، پزشک با ایجاد یک حفره در جمجمه بیمار و با استفاده از ساکشن اقدام به تخلیه خون و مایعات می‌کند.

برداشتن جمجمه

درصورتی‌که اندازه خونریزی زیاد باشد، پزشک مجبور است برای تخلیه خون، قسمتی از جمجمه بیمار را باز کند.

روند بهبود خونریزی مغزی و درمان لخته خون در سر

دوران بهبود در خونریزی مغزی طولانی است و ممکن است بیمار به‌طور کامل بهبود نیابد. بیش‌ترین درمان برای بهبود این بیماران (پس از ضربه) سه ماه است و معمولا پس از آن روند بهبود بیمار کمتر می‌شود.

اگر پس از درمان، مشکلات نورولوژیکی بیمار ادامه ‌داشته باشد ممکن است درمان فیزیکی ضرورت یابد.

مراقبتهای بعد از خونریزی مغزی که بیمار باید برای کمک به بهبود سریع خود رعایت کند شامل موارد زیر است:

  • در طی ساعات شب خواب کافی داشته باشد و درطول روز هرگاه احساس خستگی کرد استراحت کند.
  • هرگاه احساس کرد که قوی‌تر شده‌ است فعالیت‌های خود را از سربگیرد.
  • تا زمانی که پزشک اجازه نداده ‌است در فعالیت‌های ورزشی شرکت نکند.
  • قبل از شروع فعالیت‌های ورزشی، دوچرخه‌سواری، رانندگی یا فعالیت‌های سنگین با پزشک مشورت کند. به علت آسیب دیدن سر، عکس‌العمل بیمار کند می‌شود.
  • قبل از مصرف دارو به پزشک با پزشک مشورت کنید.
  • مواردی که در به‌خاطر آوردن آن‌ها مشکل دارد را یادداشت کند.
  • قبل از تصمیم‌گیری‌های مهم با فردی که به او اعتماد دارد، مشورت کند.

پیشگیری از خونریزی مغزی

برای پیشگیری از خونریزی مغزی یا کاهش جراحت سر موارد زیر را رعایت کنید:

  • استفاده از کلاه ایمنی
  • استفاده از کمربند ایمنی
  • از کودکان خود محافظت کنید

استفاده از کلا ایمنی

از کلاه ایمنی استفاده کنید و مطمئن شوید کودکان نیز کلاه ایمنی دارند. هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی، دوچرخه‌سواری، موتورسواری، اسکی، اسب‌سواری، اسکیت، اسکی روی یخ، اسکی روی برف یا هرگونه فعالیتی که باعث آسیب به سر می‌شود از کلاه ایمنی استفاد‌کنید.

استفاده از کمربند ایمنی

هنگام رانندگی کمربند ایمنی خود را ببندید و مطمئن شوید که کودکان نیز کمربند خود را بسته‌اند.

مراقب کودکان باشید

از صندلی‌های خودرو که برای کودکان طراحی‌شده‌اند استفاده‌کنید. برای پله‌ها، حفاظ نصب کنید. از پدهای مخصوص برای لبه میز استفاده ‌کنید تا در صورت برخورد سر کودک با لبه میز مشکل حادی ایجاد نشود.

مبلمان و وسایل سنگین را به دیوار بچسبانید تا از کج‌شدن آن‌ها و افتادن کودکان جلوگیری‌شود. به کودکان اجازه ندهید از اجسام سنگین و فاقد ایمنی بالا بروند.



:: برچسب‌ها: خونریزی , مغزی , لخته خون , سر ,
:: بازدید از این مطلب : 66
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 31 ارديبهشت 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : پزشک و درمان

سرگیجه ، درمان سرگیجه

سرگیجه اصطلاحی است که برای توصیف طیفی از احساسات مانند احساس غش کردن، منگی سر، عدم تعادل و ضعف به کار می‌رود و می‌تواند باعث ایجاد حس غلطی مبنی بر چرخش فضای اطراف در دور سر شود. در این مقاله پیرامون درمان سرگیجه و چرخیدن محیط صحبت نموده و علت چرخیدن اتاق دور سر را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

سرگیجه چیست؟

تقریبا همه افراد در زمانی از زندگی خود احساس عدم تعادل یا چرخیدن محیط به دور سر خود را داشته‌اند که این علائم معمولا با نام سرگیجه شناخته می‌شوند. این مشکل شیوع بالایی دارد ولی در صورتی‌که علت سرگیجه عواملی مانند فشار پایین خون و یا بیماری پارکینسون باشند می‌تواند به عارضه‌ای جدی تبدیل شود.

این عارضه در صورت درمان نشدن می‌تواند فعالیت‌های روزانه مانند رانندگی کردن و یا حتی راه رفتن را با مشکل مواجه کند، بنابراین مهم است که به هنگام مشاهده علائمی مثل حالت تهوع و سرگیجه به پزشک خود مراجعه کنید.

سرگیجه دائمی

بروز سرگیجه دائمی و مکرر می‌تواند به طور جدی زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد، ولی با این وجود به ندرت نشانه‌ای از یک عارضه خطرناک است. درمان سرگیجه به علت و علائم آن بستگی دارد. این درمان اثربخش خواهد بود ولی ممکن است مشکل شما دوباره بروز کند.

انواع سرگیجه ها

سرگیجه از نظر پزشکی، معنی به خصوصی ندارد ولی چهار عارضه اصلی وجود دارند که به‌عنوان انواع سرگیجه در نظر گرفته می‌شوند که عبارتند از:

  1. چرخیدن محیط به دور سر یا احساس حرکت اجسام ثابت
  2. سنگینی سر
  3. عدم تعادل

درمان انواع سرگیجه

چرخیدن محیط به دور سر یا احساس حرکت اجسام ثابت

زمانی که این مشکل در جریان زندگی عادی فرد به وجود می‌آید نشان‌دهنده‌ی مشکلی در سیستم وستیبولار گوش داخلی می‌باشد.

این سیستم مسئول حفظ تعادل بدن بوده و موقعیت بدن و سر شما را در فضا درک می‌کند. در حدود نیمی از موارد سرگیجه، از این نوع هستند.

سنگینی سر

سنگینی سر که با نام سنکوپ خفیف نیز شناخته می‌شود حالتی است که فرد احساس می‌کند در حالت غش کردن قرار دارد. این حالت معمولا به دلیل بلند شدن بسیار سریع و یا تنفس عمیق به تعداد لازم برای ایجاد این حس بروز پیدا می‌کند.

عدم تعادل

عدم تعادل از جمله مشکلات مربوط به راه رفتن می باشد. فرد مبتلا به عدم تعادل زمانی که بر روی پاهای خود می‌ایستند احساس عدم تعادل کرده و فکر می‌کنند در حال زمین خوردن هستند.

برای کدام سرگیجه به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید؟

سرگیجه هایی که در زیر ذکر شده‌اند نیاز به مراجعه به متخصص مغز و اعصاب و عکس‌برداری دارند: 

  • سرگیجه جدید در سن بالای ۵۰ سال
  • سرگیجه در افراد مبتلا به دیابت یا فشار خون یا چربی خون بالا
  • سرگیجه در بیماران قلبی و یا مبتلا به آریتمی قلبی
  • سرگیجه در بیماران مبتلا به ام اس
  •  سرگیجه‌هایی که با خوابیدن و یا دراز کشیدن بدتر می‌شود
  •  سرگیجه‌هایی که بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد
  •  سرگیجه با علائمی مانند دوبینی چشم و تاری دید و ضعف عضلانی یا بی‌حسی یک طرفه بدن و یا با کاهش سطح هوشیاری

علت سرگیجه و سنگینی سر چیست؟

علت سرگیجه می‌تواند شامل دلایل بسیار متفاوتی باشد. از جمله مشکلات مربوط به گوش داخلی، دریازدگی و اثرات دارویی. در برخی از مواقع این مشکل به دلیل یک عارضه پزشکی ایجاد می‌شود مثل گردش خون نامناسب، عفونت و یا آسیب.

احساسی که سرگیجه برای شما ایجاد می‌کند و عواملی که باعث شروع آن می‌شوند، سرنخ‌هایی برای پیدا کردن دلایل سرگیجه هستند.

به طور کلی علت سرگیجه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  1. عارضه‌های عصبی
  2. مشکلات مربوط به گوش داخلی (گیج رفتن سر)
  3. مشکلات مربوط به گردش خون
    1. کاهش فشارخون
    2. گردش خون ناکافی
    3. فقر آهن (کم‌خونی)
    4. پایین بودن قند خون (هیپوگلایسمی)
  4. داروها
  5. اختلالات اضطراب
  6. گرمازدگی و از دست رفتن آب بدن

درمان و علت بروز سرگیجه

عارضه‌های عصبی

برخی از اختلالات عصبی مثل بیماری پارکینسون و ام اس می‌توانند به‌طور پیش‌رونده باعث از دست دادن تعادل شوند.

مشکلات مربوط به گوش داخلی (گیج رفتن سر)

مغز افرادی که به اختلالات گوش داخلی مبتلا هستند، سیگنال‌هایی را از گوش داخلی دریافت می‌کند که با اطلاعات دریافت شده از چشم و عصب‌های حسی مطابقت ندارند. این مشکل باعث ایجاد پریشانی می‌شود.

مشکلات مربوط به گردش خون

در صورتی‌که قلب شما خون کافی را به طرف مغز پمپ نکند ممکن است احساس سرگیجه و غش کردن و یا عدم تعادل داشته باشید.

از جمله علل این مشکل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. کاهش فشارخون
  2. گردش خون ناکافی
  3. فقر آهن (کم‌خونی)
  4. پایین بودن قند خون (هیپوگلایسمی)

 کاهش فشارخون

کاهش شدید و ناگهانی فشار سیستولی خون (عدد بالاتر به هنگام اندازه‌گیری فشارخون) می‌تواند سبب سنگینی موقتی سر و یا احساس غش کردن شود. این مشکل ممکن است پس از ایستادن بسیار سریع ایجاد شود. این عارضه با نام هیپوتانسیون ارتواستاتیک نیز شناخته می‌شود.

 گردش خون ناکافی

عارضه‌هایی مثل آسیب به عضله قلبی، حمله قلبی، آریتمی قلبی و یا حمله ایسکمیک گذرا می‌توانند سبب سرگیجه شوند. همچنین کاهش حجم خون می‌تواند سبب کمبود خون‌رسانی به مغز و گوش داخلی شود.

فقر آهن باعث کم‌خونی و سرگیجه میشود

از جمله علائم دیگری که با داشتن کم‌خونی همراه با سرگیجه بروز پیدا می‌کنند می‌توان به خستگی مفرط، ضعف و رنگ‌پریدگی اشاره کرد.

پایین بودن قند خون (هیپوگلایسمی)

این مشکل معمولا در افراد مبتلا به دیابت که از انسولین استفاده می‌کنند رخ می‌دهد. سرگیجه (سنگین شدن سر) ممکن است با تعریق شدید و اضطراب همراه باشد.

داروهایی که باعث سرگیجه می شوند

سرگیجه ممکن است یکی از عوارض جانبی برخی از داروها مانند داروهای ضد تشنج، ضدافسردگی، آرام‌بخش‌ها و داروهای خواب‌آور باشد. به‌طور خاص، داروهایی که فشارخون را کاهش می‌دهند در صورتی‌که فشارخون را بیش‌ازحد پایین بیاورند سبب سرگیجه و غش کردن می‌شوند.

اختلالات اضطراب

برخی از انواع خاص اختلالات اضطراب می‌توانند سبب سرگیجه و سنگینی سر شوند. از جمله این اختلالات می‌توان به حمله‌های عصبی و یا ترس از ترک خانه و قرار گرفتن در محیط‌های باز و بزرگ (آگورافوبیا) اشاره کرد.

گرمازدگی و از دست رفتن آب بدن

اگر در آب و هوای گرم فعالیت می‌کنید و یا اگر مقدار کافی مایعات نمی‌نوشید ممکن است به دلیل گرمازدگی و یا کمبود آب بدن احساس سرگیجه کنید. این مشکل در افرادی که داروهای خاص مربوط به قلب مصرف می‌کنند بارزتر است.

مشکلات و عوارض سرگیجه چیست؟

افرادی که به سرگیجه دچار می‌شوند ممکن است آن را با علائم بسیار متفاوتی توصیف کنند. از جمله عوارض سرگیجه شامل موارد زیر می‌شود:

  •  توهم حرکت کردن یا چرخیدن (گیج رفتن سر)
  •  احساس معلق بودن، سرگیجه و سنگینی سر
  • سردرد ناگهانی یا شدید
  •  استفراغ ممتد
  •  تغییرات ناگهانی در تکلم و حس بینایی و شنوایی
  •  تلوتلو خوردن و مشکل در راه رفتن
  •  غش کردن
  •  درد سینه یا ضربان قلب نامنظم
  •  بی‌حسی یا ضعف
  •  تنگی نفس
  •  تب بالا
  •  خشک شدن و گرفتگی گردن
  •  آسیب به سر
  •  تشنج

روشهای تشخیص سرگیجه توسط پزشک متخصص

تشخیص سرگیجه یک فرایند پیچیده است و معمولا به چندین تست مختلف نیاز دارد. در اکثر موارد روند تشخیص با بررسی دقیق سوابق پزشکی و یک معاینه فیزیکی شروع می‌شود. هرچقدر که در مورد زمان شروع سرگیجه، زمانی که سرگیجه شیوع بیشتری دارد و احساسات خود به هنگام بروز سرگیجه اطلاعات دقیقتری به پزشک بدهید، او بهتر می‌تواند تشخیص را انجام دهد.

تست حرکت چشم

یکی از شاخصه‌های سیستم تعادلی بدن که به راحتی قابل اندازه‌گیری است، حرکت سریع و ناخودآگاه چشم به نام دودوئک یا نیستاگموس می‌باشد.

با تحریک دستگاه عصبی شما با روش‌های مختلف که باعث تحریک دستگاه تعادلی می‌شوند و سپس اندازه‌گیری دقیق حرکت چشم، پزشک شما می‌تواند در مورد مشکلات موجود در دستگاه وستیبولار، اطلاعات زیادی را کسب کند.

از جمله آزمایشات دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  •  آزمایش عصب کرانیال
  • تست موقعیتی حرکت دادن سر
  •  آزمایشات تعادل ایستایی مانند تست رومبرگ

آزمایشات مخصوص نیز شامل موارد زیر است:

  • تست فشار فیستولا
  •  سی تی اسکن
  • اسکن MRI

راههای درمان سرگیجه چیست؟

روش‌های درمانی متعددی برای سرگیجه و مشکلات تعادلی وجود دارند. متخصص شما می‌تواند روش درمانی مناسب برای شما را بررسی کند. روشهای درمان سرگیجه شامل موارد زیر است:

  1. درمان خانگی سرگیجه و تغییر در سبک زندگی
  2. دارو درمانی
  3. عمل جراحی
  4. تمرینات
  5. سایر روش‌ها

راه‌های درمان سرگیجه

روش خانگی درمان سرگیجه و تغییر در سبک زندگی

سرگیجه معمولا به صورت خود به خودی از بین می‌رود. اگر شاهد سرگیجه های مکرر بودید، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

  •  از انجام حرکت‌های ناگهانی خودداری کرده و برای تعادل بیشتر و در صورت نیاز با عصا راه بروید.
  • نور محیط را به اندازه مناسب و کافی تنظیم کنید.
  •  بلافاصله به هنگام احساس سرگیجه بنشینید یا دراز بکشید. اگر شاهد سرگیجه شدید هستید، به‌طور ثابت در یک اتاق تاریک دراز بکشید و چشم‌های خود را ببندید.
  •  اگر به‌طور ناگهانی و مکرر به سرگیجه دچار می‌شوید، از رانندگی و انجام کارهای حساس خودداری کنید.
  •  استفاده از کافئین، الکل، نمک و تنباکو را کنار بگذارید. استفاده بیش ‌از حد از این مواد می‌تواند علائم و نشانه‌های عارضه شما را تشدید کند.
  •  مقادیر کافی مایعات مصرف کنید، از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنید، به مقدار کافی بخوابید و از استرس دوری کنید.
  •  اگر سرگیجه شما به علت مصرف داروی خاصی می‌باشد، در مورد قطع مصرف و یا کاهش دوز آن با پزشک خود گفتگو کنید.
  • در یک محیط خنک استراحت کنید و آب یا نوشیدنی‌های ورزشی بنوشید.

دارو درمانی

داروهای ضد سرگیجه متعددی وجود دارند که می‌توانند به شما در مراحل اولیه یا شدید سرگیجه کمک کنند. این داروها همان داروهایی هستند که برای درمان دریازدگی به کار می‌روند. این داروها معمولا در دوره‌های ۳ تا ۱۴ روزه تجویز می‌شوند که به عارضه مورد درمان بستگی خواهد داشت.

عمل جراحی

تنها بخش بسیار جزئی و کوچکی از افراد مبتلا به سرگیجه برای بهبود علائم خود نیازمند عمل جراحی می‌باشند. عمل جراحی تنها برای افرادی در نظر گرفته می‌شود که پس از استفاده‌ی بلندمدت از داروها و انجام برنامه‌های توان‌بخشی، بهبودی در علائم وی مشاهده نشده است.

تمرینات توانبخشی برای رفع سرگیجه

برخی از انواع تمرینات رفع سرگیجه و درمان آن عبارتند از:

  1. تمرین تعادل گوش درونی
  2. تمرینات کاوتورن کوکسی
  3. تمرین تثبیت چشم
  4. حرکات تغییر موقعیت مجاری نیم‌دایره‌ی گوش (CRP)
  5. تمرینات برانت داروف

تمرین تعادل گوش درونی

تمرین تعادل گوش درونی روندی است که به مغز شما این اجازه را می‌دهد تا کنترل تعادل بدن را دوباره به دست گرفته و زمانی که بین اندام‌های وستیبولار گوش داخلی چپ و راست ناهماهنگی ایجاد شده و یا این ارگان‌ها آسیب دیده‌اند، علائم سرگیجه کاهش یابد.

تمرینات کاوتورن کوکسی

هدف از انجام تمرینات کاوتورن کوکسی شل شدن عضلات گردن و شانه‌ها، تمرین دادن چشم‌ها برای حرکت مستقل از سر، تمرین تعادل برای موقعیت‌های عادی روزانه، تمرین حرکات سر که باعث سرگیجه می‌شوند، بهبود هماهنگی کلی بدن و تقویت حرکات طبیعی بدن می‌باشد.

تمرین تثبیت چشم

هدف از انجام تمرین تثبیت چشم، بهبود توانایی بینایی و قدرت تمرکز بر روی یک شی ثابت در زمان حرکت کردن سر می‌باشد.

حرکات تغییر موقعیت مجاری نیم‌دایره‌ی گوش (CRP)

هدف از انجام حرکات تغییر موقعیت مجاری نیم‌دایره‌ی گوش (CRP)، درمان افراد مبتلا به سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) با استفاده از یک سری حرکات سر و اندام فوقانی می‌باشد که این حرکات توسط یک متخصص آموزش دیده انجام خواهند شد.

تمرینات برانت داروف

تمرینات برانت داروف را می‌توانید در منزل و بدون نیاز به کمک یک متخصص انجام دهید. این حرکات جزو تمرینات عادت دهنده بوده و روشی برای تغییر موقعیت مجاری نیم‌دایره (CRP) نیست!

بدین معنی که این روش نمی‌تواند موقعیت ذرات را تغییر دهد ولی می‌تواند آن‌ها را پراکنده کرده و به شما کمک کند تا با استفاده از حرکات مکرر سر، به علائم سرگیجه عادت کنید.

دیگر روش‌های درمانی سرگیجه در خانه 

  •  رفتاردرمانی شناختی (CBT) می‌تواند برای افرادی که به استرس، اضطراب و یا افسردگی مبتلا هستند مفید باشد.
  •  روش‌های آرامش بخشی و تمرینات تنفسی می‌توانند برای کاهش استرس و اضطراب مؤثر واقع شوند.
  •  بسیاری از افراد می‌گویند که مدیتیشن نیز می‌تواند استرس را کاهش دهد.


:: برچسب‌ها: سرگیجه , درمان سرگیجه , بیماری , سر , پزشکی ,
:: بازدید از این مطلب : 65
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 24 ارديبهشت 1401 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 154 صفحه بعد